Wasze początki z Nightwish

Aune

U mnie było podobnie jak u Bestii. Nie słuchałam metalu do czasu pojawienia się Evanescence. Jakoś szczególnie mi ten zespół nie podchodził, ale to było moje pierwsze przyswojenie sobie cięższej muzyki. I nawet nie chodzi o "Bring Me to Life", tylko o "Going Under", które bardzo mi się podobało.
Kiedy zainstalowaliśmy u siebie w domu satelitę, zaczęłam oglądać teledyski na niemieckich kanałach muzycznych, głównie Vivie Plus. Kilka razy natrafiłam na jakiś tam Nightwish, ale za każdym razem myślałam: "co to za dziadostwo jakieś..." i przełączałam na coś innego. Pamiętam jednak, że pewnego razu zajęłam się czymś i nie patrzyłam co leci w tv. Nagle pojawił się teledysk tego Nightwisha, więc dosłuchałam go do końca, stwierdzając, że w sumie "niezłe to jest". I tak raz po razie sobie słuchałam, bo często puszczali na Vivie aż w końcu zaczęłam wyczekiwać "Nemo" niecierpiliwie. Melodia wryła mi się w mózg (tak samo było później z "WIHAA" - choć tu dłużej musiałam się "przyzwyczajać" do tej piosenki - a potem z "SS").
W liceum powiedziałam kumpeli, że "Nemo" mi się podoba. Okazało się, że ona też to znała. Kilka dni później pożyczyła mi płytkę z mp3 pożyczoną od innej koleżanki. Było tam moje "Nemo" oraz inne piosenki Nightwisha. W oddzielnym folderze było też Within Temptation, więc można powiedzieć, że oba zespoły poznałam w tym samym czasie. Nightwish spodobał mi się bardziej. Wypaliłam sobie płytkę audio i słuchałam z lubością. Wtedy też najbardziej podobały mi się kawałki "Away" i "Ever Dream".
Poszczególnych płyt zespołu nie rozróżniałam i nawet mnie nie obchodziło jak poszczególni członkowie się nazywają. Na tym etapie interesowała mnie tylko ich muzyka, którą zebrałam na swojej składance.
Na poważne zaczęłam się interesować Nightwishem po kupieniu Century Child, co było zresztą czystym przypadkiem, bo polowałam w tym czasie na coś zupełnie innego w Empiku. Skończyło się na tym, że kupiłam nie tylko płytę wcześniej upatrzoną, ale dorzuciłam sobie Nightwish dla większej frajdy. Kasę miałam z pierwszego w moim życiu stypendium, więc rozszalałam się niebotycznie. Na szczęście z pożytkiem. Kiedy odpaliłam Century Child niemal padłam trupem. "Bless The Child" było cudowne, a wcześniej przeze mnie nie znane. Praktycznie z całego krążka znałam tylko "Ever Dream", reszta była dla mnie nowością. Pół nocy słuchałam płyty i rozmarzyłam się na "Forever Yours". W książeczce poznałam wreszcie zespół i powiem Wam w sekrecie Wink

, że bardzo mi się spodobał Tuomas. Zabójczo wyszedł na tym zdjęciu. Niestety szybko się okazało, że fotka była dość myląca i nie jest on ani taki młody, ani piękny i fascynujący jak dziki wilk. Za to Tarja, która ze zdjęć do Century Child wydała mi się dość poważną damulką, potem zyskała w moich oczach. Zwłaszcza po obejrzeniu sesji z Once. Jej głos pokochałam jednak o wiele wcześniej zanim doceniłam wygląd.
Później to już poszło z górki. Brat cioteczny nagrał mi Once, bo w sklepie jakoś nie mogłam na to trafić. Potem zapoznałam się z Oceanborn i praktycznie na samym końcu z AFF, która była dla mnie najsłabsza.
Byłam w szoku na wieść o wywaleniu Tarji, choć dowiedziałam się o tym na jakiś miesiąc po fakcie, bo miałam rzadką możliwość skorzystania z netu.
W oczekiwaniu na nową wokalistkę, kupiłam sobie EoAE, żeby napatrzeć się na Tarję, powygrażać pięścią Tuomasowi, posmucić się i pozłościć na przemian. No i oczywiście posłuchać mojej ukochanej muzyki.
Co było dalej, to już nie będę opisywać. Jak każdy z Was wie, babeczka o dźwięcznym nazwisku Olzon i mniej dźwięcznym głosie nie zdobyła mojej aprobaty. Krótko mówiąc zajęłam miejsce w gronie niepocieszonych fanów Starej Ery.
A teraz jestem bardziej neutralna, powiedzmy. W sumie nie ma powodu do złości. Do Anette można przywyknąć (miejscami), a i Tarję też ma się zawsze blisko ucha i serca.

Peter

Ja, podobnie jak Ty, Aune, po raz 1. zetknąłem się z Nightwish za sprawą 'Nemo' emitowanego na Vivie* Podobnie jak Ty, z niecierpliwością wyczekiwałem tej piosenki, a będąc pod jej wrażeniem postanowiłem zakupić, a przynajmniej przesłuchać, całą dyskografię. Dość nietypowo, pierwszą ich płytą, jaką zakupiłem było "Angels Fall First" (kupione w Empiku, a więc strasznie przepłacone Smile

). Potem stopniowo zakupiłem resztę płyt CD i DVD.

* Z tego też powodu denerwują mnie osoby pomstujące na 'komercyjne single robione pod VIVĘ' - w końcu zapewne wielu dzisiejszych fanów swoją przygodę z zespołem zaczynało właśnie od nich.

Marcin

W 2003 bodajże "End Of All Hope" gdzieś usłyszałem. Oczywiście został przeze mnie gorąco olany, w końcu wtedy jeszcze słuchałem takich prekursorów metalu jak Linkin Park czy Limp Bizkit. Rok później dostałem kilka mp3 Nightwisha (na tej samej płycie były takie cuda jak Nu Pagadi, Scooter czy inne łup jeb bęc). Od pierwszego usłyszenia zakochałem się w "Wishmasterze". Do dziś ten utwór darzę szczególną sympatią.

Katarzyna

Wy tak pamiętacie dokładnie, za to ja baaardzo niewiele Wink

Pamiętam czasy, kiedy mój brat był fanem Nightwish'a i słuchał go w nałogowej ilości :P Teraz mu już przeszło, jeszcze narzeka, że tak ich dużo słucham i w ogóle Mr. Green

W każdym bądź razie pamiętam, jak oglądał koncert z Rumunii z 2004 na komputerze i powiedział, żeby przyjść tu na chwilę. Pokazał mi "The Phantom Of The Opera". Chyba mi się średnio spodobało, bo powiedziałam coś w stylu, że wyją czy jakoś tak xD I tyle tylko pamiętam. Następne wspomnienie związane z Nightwish, to takie, że jako pierwszą poznaną płytą była "Once" i to chyba niedaleko przed wyrzuceniem Tarji z zespołu. Może dwa miesiące, może trzy... kiedy Nightwish był w Chorzowie, to jeszcze ich nie słuchałam Wink

Potem to trochę zaniknęło moje słuchanie Nightwish i na początku (marzec czy trochę dalej) 2006 roku zaczęłam się interesować, ale o wiele wiele bardziej. No i tak jestem zainteresowana do dzisiaj i nie zapowiada się na to, abym przestała Smile

Viento

Ja poznałam NW dawno, dawno temu. Najpierw były teksty NW, z którymi robiłam tapety Władco-Pierścienne i dzięki tekstom pokochałam i zwróciłam większą uwagę na NW. Przyjaciółka pokazała mi teledysk do OTHAFA i zaczęłąm się zastanawiać jak to możliwe, żeby ktoś moszował i trafiał w klawisze jednocześnie. Później przesłuchałam płyte Wishmaster. A potem przyszło CC i EoI i wielki kop emocjonalny, który się z nimi wiąże. I została mi ta miłość do dzisiaj.

Carmel

U mnie zaczęło się wszystko od 'Wish I Had An Angel'.

W 2004 zobaczyłam teledysk na vivie i już wtedy poczułam pierwszą miłość do metalu. Niestety, byłam bardzo mała i nie znałam jeszcze tajnik internetu ;p
Ale piosenka chodziła mi przez długi czas po głowie ;p Dopiero jakoś w 2006 na jakimś forum wyczaiłam temat 'NIGHTWISH'. Dostałam od założyciela tematu na maila parę piosenek, jeśli dobrze pamiętam to 'Nemo' i 'Moondance'.
A potem to już... ]:-> zaczęłam słuchać metalu, a Nightwish zawsze był i jest moim number one ;]

Centaur039

U mnie było to od powstania płytki Wishmaster.
Jak w roku 2001. W czerwcu zaraz po wzięciu ślubu z żoną, poznałem jęj
koleżanki chłopaka, który miał piraty.
Okazało się że to były:
Wishmaster i Elvenpath.
Tak to się właściwie zaczęło.
Potem było nagminne tłuczenie obu płyt na odtwarzaczu samochodowym Philipsa (który potem mi ukradli w Skodzie Favoritce) i w domu.

Pozdrawiam. Rock ya

Alexandrine

Ja Nightwisha zaczełam słuchac w 1 klasie gimnazjum, zaczełam od piosenki Sleeping Sun.

Reptilia

Pierwszy raz usłyszałam Nightwish w telewizji, przypadkiem natknęłam się na "Sleeping Sun". Spodobało mi się, ale jakoś zapomniałam o tym zespole. Potem koleżanka zaczęła dużo o nim mówić, więc pożyczyłam od niej dyskografię i mnie wciągnęło. Mr. Green

Undefiled

Tja, a ja zaczęłam słuchać dzięki Repci, która wyciągnęła mnie na koncert Nightwisha ;)

Black Day

Więc...

Kiedy byłam małą dziewczynką, mój o 13 lat starszy brat zaczynał słuchać metalu;) Puszczał mi różne zespoły-tak więc kiedy dostaliśmy z rodzeństwem(jest nas czworo) pierwszy komputer puszczałam takie zespoły jak Rammstein, Korn, Kat, z rocka zaś Creed. Potem po latach zaczęłam słuchać Anathemy, Katatonii, Nirvany, Megadeth, SOAD, Lordi, potem Nightwish.

Miłość do Nw była trudna-mój chłopak ich uwielbiał ja zaś nieznosiłam głosu Tarji-wyobrażacie sobie? Nie miałam pojęcia o muzyce poważnej, o operze itp. Broniłam się rękami, nogami, wszelkimi kopytami przed wysłuchaniem, tym bardziej że mój chłopak był zapatrzony w Tarję : 'jaka to ona piękna i nosi dekoldy' haha:P!! Jednak pewnego dnia stwierdziłam 'a co mi tam...'. Przesłuchałam parę piosenek... Stwierdziłam że mi się podoba. Potem zaczęła mnie interesować historia. I tak moja trudna miłość przerodziła się w coś najtrwalszego w moim życiu :D Czytając pierwszy raz list z wyrzucenia Tarji po prostu płakałam...

I do tej pory kocham ten zespół pomimo trafnych bądź złych poczynań, chcę być ponad to Smile

Pamiętam jak najpierw w ucho wpadło mi Passion and the Opera, potem Wishmaster, Nightqest, Nemo, Forever Yours, Kuolema czy End of all hope czy Higher than hope... Wink

Zmieniło to bieg mojego życia i tak mi się bardzo podoba;)

Violet

Było kiedyś na Vivie takie okienko z metalem: Hell's Kitchen (chyba jedyne na tym kanale, które dało się oglądac Wink

) Właśnie tam po raz pierwszy zobaczyłam Nightwish. Nie pamiętam dokładnie, kiedy to było, ale na pewno był to kawałek End of all hope. Nie miałam wtedy internetu, więc dostęp do informacji był nieco utrudniony - nie mogłam od razu sprawdzić kto to Wink

Ale spodobało mi się i tak się zaczęło.

lithium

Hmmm... To ja może od początku. Jeszcze w zeszłym roku (szkolnym) gdy mieszkałam w innym mieście słuchałam typowego popu. Tego co było wtedy na topie. Bo tak na dobrą metę jak ktoś miał inny styl to był odmieńcem. Jeszcze wtedy jak usłyszałam metal to myślałam: Boże jak można czegoś takiego słuchać. Wszystko zmieniło się po przeprowadzce do innego miasta. Dzienna szkoła muzyczna, pozytywni ludzie, każdy ma swój styl i się tego nie wstydzi. Wtedy zaczęłam słuchać Evanescence, ale po jakimś czasie stwierdziłam że potrzebuje czegoś mocniejszego. I tak szukałam poprzez System of a down, Metallice, ACDC i wreszcie BUM na jakimś chomiku znalazłam utwór Ghost Love Score. Od razu zassałam cały album a potem kolejne. Od tamtej pory Nightwish jest dla mnie... ehh... inspiracją? Tak to chyba można nazwać. A wokal Tarji jest anielski. Nadal słucham Evanescence, zaczęłam także Epici, ale jednak Nightwish to jest to Wink

Gloom

Pierwszy raz Nightwish usłyszałem dzięki mojej siostrze. Było to mniej więcej 5 lat temu, kiedy to Ala słuchała metalu i między różnorakimi innymi przewijał się motyw Nightwish. Dla mnie, dręczonego rykami faceta z Rammstein'u była to ulga dla uszu i jedyny zespół metalowy, który byłem w stanie przetrawić. Bardzo podobał mi się teledysk do Nemo, jednakże nie zgłębiałem bliżej twórczości Tarji i Spółki. Byłem pogrążony w Gosi Andrzejewicz (do tej pory sobie tego nie wybaczyłem) i to mi wystarczało...

Mój reunion z Nightwishem nastąpił 1,5 roku temu. I tu niespodzianka - dzięki You Can Dance, w którym 2 lata temu poleciało 'Going Under' Evanescence. Przez ok. 3 miesiące katowałem ich piosenki w kółko, po czym poczułem chęć na coś mocniejszego. Niedługo później przypomniałem sobie o Nocnym Życzeniu całkiem przypadkiem. Z nudów wziąłem do ręki jakieś czasopismo mamy (Gala/Viva/Claudia - jedno z tych trzech), w którym mieściła się recenzja My Winter Storm. Pamiętam jedynie, że była pozytywna. No i w ten sposób ściągnąłem z neta parę kawałków Nightwisha - w tym Wishmaster, Ever Dream. Ale nie było tak sielsko anielsko. Głos Tarji z początku mi nie przypasował, denerwowało mnie jej 'wycie'. Jak to kiedyś ktoś powiedział, głos TT docenia się po czasie. I doceniłem. Takim przełomem było dla mnie Stargazers, zakochałem się w tej piosence od pierwszego usłyszenia, potem poleciały "10th Men's Go Down", "The Pharao Sails to Orion", następnie zakup My Winter Storm w lecie zeszłego roku. Pół roku później, po dokładnym zapoznaniu się z twórczością Nightwish, Tarji i po przeczytaniu większości tematów na tym forum postanowiłem się zarejestrować. I od tej pory codziennie sprawdzam newsy na The Wishmistress, zajmującej honorowe miejsce w moich zakładkach. Mr. Green

Anarie

Moja historia zaczęła się kilka lat temu. Kumpel zakochany w mandze i anime wysłał mi linka do filmiku, w którym ścieżką dźwiękową było OTHAFA, mówiąc, że ta piosenka jest zaje****a. Nie zwróciłam wtedy na nią większej uwagi, ot,, przesłuchałam z grzeczności. Może nawet dwa razy, żeby mieć się o co przekomarzać. I tak Nightwish poszedł w zapomnienie. Jakieś pół roku później brat przyniósł mi świeżo wypaloną płytę i powiedział, że mam sprawdzić czy działa na mojej wieży. To był Wishmaster. Z miejsca zakochałam się w "She is my sin" i "The Kinslayer". Resztę też przesłuchałam z wypiekami na twarzy i wiedziałam jedno - chciałam więcej! Zaczęłam ściągać teledyski, w tym mój ukochany - jakim się stał OTHAFA :P Później osłabło to moje zainteresowanie na rzecz nieśmiertelnej mojej miłości do Godsmacka. Ale wiedziałam o wyrzuceniu Tarji i postanowiłam poszukać czegoś z jej solowych utworów. Tak na wrzucie trafiłam na IWA i Die Alive. Padłam z wrażenia przy teledyskach. Nie mogłam niestety nigdzie dostać płyty, ściągnęłam więc i słucham do dzisiaj. Potem przyszedł czas na zapoznanie się z resztą twórczości NW i teraz mam wszystkie płyty. Niestety nic w oryginale, ciągle szukam, ale w moim przypadku zakupy przez internet nie wchodzą na razie w grę. Pozostaje mi tylko czekać...

Daraena

W empiku kiedyś widziałam serię reedycji starych płyt NW (wprawdzie nie były to ceny rzędu 30 zł, ale czego się nie robi... ).
Może zainteresuj się zamówieniem przez internet na empik.com a potem obiorem w salonie, hm?

Anarie

Dobry pomysł. Dzięki Daraeno. Ja w Empiku widziałam tylko DPP i chciałam ją kupić z koleżanką (ja bym wzięła tą z instrumentalami :P) ale stwierdziłyśmy w końcu, że akurat na to szkoda pieniędzy. W ogóle łowicki empik jest słabo zaopatrzony... Ale książki przynajmniej są wszystkie te, które mnie interesują na chwilę obecną Wink

Violet

U mnie jest to samo, akurat wczoraj byłam w empiku i z płyt Nightwisha było tylko Once i DPP, natomiast Tarji żadnej.

FankaTarji

teraz znaleźć płytę Tarji w Empiku to raczej cud. Tarja jest raczej za mało popularna to jej płyt nie ma na półkach.

Daraena

Że co? W Szczecinie MWS zajmuje niemal cały regał ;P