Temat do narzekań

Raita

Jillian, wiem dokładnie o czym mówisz, bo sama przez to przechodziłam. Całe LO byłam uważana za outsiderkę, nawet nie uważana, bo nią byłam. Na studiach to się trochę zmieniło, może dlatego że nikogo nie obchodzi czego słuchasz, a bardziej to jakim jesteś człowiekiem. Uszy do góry Wink

Takimi "znajomymi" nie ma się co przejmować Wink

Jillian

No ja mam nadzieję, ale do studiów to mi jeszcze bardzo daleko... a teraz internet mi tnie i nie mogę oglądać seriali na YouTubie.

Bestia

Hahaha, mnie ostatnio olała moja przyjaciółka. Znałyśmy się od początku podstawówki, byłyśmy nierozłączne aż do gimnazjum. Potem każda poszła do innej szkoły i przez jakiś czas starałam się utrzymać z nią kontakt, co 2 miesiące spotykałyśmy się na pizzy... aż do tego roku. Na początku kilka razy odmówiła spotkania, wykręcając się w ostatnim momencie - kiedy czekałam na nią w pizzerii itp. W końcu stwierdziłam, że zamiast do niej dzwonić, poczekam, aż ona wykaże trochę inicjatywy... Mija już prawie pół roku, napisałam do niej tylko raz (to było coś w stylu "może łaskawie się zainteresujesz moją osobą, bo jak na razie to tylko ja coś robię, żeby utrzymać tą przyjaźń"), nie dostałam odpowiedzi do dzisiaj.
Tja... dobrze, że przynajmniej mam koleżankę, z którą od czasu do czasu mogę się spotkać, łazimy razem na koncerty itp., inaczej byłabym zupełnie sama.

Roland

@Aune
Dzięki za komplement, poczułem się doceniony Mr. Green

@Jillian, Ratia, Bestia
Ja też jestem z powodu słuchanej muzyki odludkiem. Tak naprawdę mam dwóch prawdziwych kumpli na krzyż, bo reszta uważa mnie (całkiem słusznie) za kompletnego świra. Posłuchajcie sobie http://www.youtube.com/watch?v=nvK7OdHFFH8, zawsze pomaga mi w ciężkich chwilach.

Metalflower

Odludkiem nie można stać się z powodu muzyki, jakiej się słucha. Wszystko zależy od własnego nastawienia. Czy nie jest tak, że Ci, którzy narzekają na brak przyjaciół, sami się izolują? Patrzą na innych z góry, bo sami słuchają "ambitnej" Tarji, a nie "plebejskiej" Perry?

Zdecydowana większość moich znajomych i przyjaciół (nie licząc osób z tego forum) nie ma nawet bladego pojęcia o moich ulubionych wykonawcach, a w żaden sposób nie utrudnia to nam kontaktów.
Inaczej jest z ludźmi, którzy w ogóle nie interesują się muzyką i słuchają tylko tego co akurat leci w radiu. Z takimi trudniej mi się dogadać.

Cornelia

Dla mnie słuchana muzyka nigdy nie była problemem, po prostu w towarzystwie nie udowadniam, że słucham lepszej muzyki niż inni, bo każdy ma swój gust i nie burzę się, kiedy ktoś uważa Nightwish za słaby zespół w jego własnej opinii. Ja też nie lubię wielu zespołów, nawet w światku metalowym i nie ma problemu. Wśród znajomych mam kolegę, który słucha Hey'a, którego nie znoszę, z moim własnym chłopakiem mamy może dwa wspólne zespoły, mimo obracania się w podobnym charakterze muzyki i jakoś nie ma spięć. Wszystko zależy od podejścia Wink

Roland

Może i macie trochę racji, może bardziej tutaj dużą rolę odgrywa mój z lekka mizantropiczny charakter i niechęć do otoczenia niż muzyka, której słucham,a może wszystko po trochu.

Daraena

A ja z moją przyjaciółką pokrywam się tylko w zakresie Trans-Siberian Orchestra i Sary Brightman (ale już niekoniecznie w ulubionych piosenkach)m a w całej twórczości to Malena Ernman i Josh Groban. Tak to ona kocha słodką, celtycką muzykę a ja bez gitarowego przywalenia bym nie przeżyła.

Co do narzekania: po ponad dwóch tygodniach musiałam już zwiać od Childa, tylko żeby tłuc się pół polski do wsi Prosna pod Poznaniem, gdzie mnie przyjaciółka zaprosiła. Jedziemy do mnie, jak tylko do niej przyjdzie zielnik, który musi oddać na uczelnię (Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie ; btw, ona studiuje rybactwo), No i wysłałyśmy kasę w poniedziałek, a facet dopiero wczoraj wpłatę odnotował i w efekcie już ponad miesiąc jestem poza domem. Wszystko byłoby dobrze, ale w Polskę wybierałam się na dwa tygodnie i tak też się spakowałam. A teraz... moja szafa pozostała w oddali... mój nowy laptop też.., Chyba tylko piosenki Queen w wykonaniu Jeffa Scotta Soto poprawiają mi trochę humor Sad

Arcasto

To ja sobie ponarzekam, że po... kurde, już pięciu latach biegania złapałem pierwszą kontuzję Sad

, swoją drogą bardzo ciekawą kontuzję - łapie mnie przeszywający ból w okolicach śródstopia, ale dopiero po przebiegnięciu paru kilometrów (jak na razie przeprowadziłem dwie próby). Do lekarza na razie nie idę, szybko wywaliłem przysiady i inne ćwiczenia na nogi z planu treningowego na siłowni, samo bieganie zastąpiłem basenem i dam tej biednej stopie odpocząć do początku września (szkoda jedynie, że nie da się chodzić bez korzystania ze stóp Wink

), bo wtedy kończy mi się przerwa wakacyjna i trzeba znowu będzie na treningi TaeKwon-Do zasuwać, a trener nie uznaje wymówek typu "coś mnie boli"... Wink

Do tej pory myślałem, że jestem niezniszczalny - mit padł... Wink

Bestia

Arcasto, masz wrażenie, jakby ci chciało urwać przednią część stopy? Bo jeśli tak, to ja też to mam. Zdarza mi się to od kilku lat, co jakiś czas, wcale nie po jakimś szczególnym wysiłku. I dosyć szybko przechodzi. Żeby nie było, jestem totalnym leniem, ból łapie mnie, jak wstaje z kanapy, żeby sięgnąć po chipsy Smile

Nie byłam z tym u lekarza, no bo skoro włosy wychodzą mi garściami, a lekarz zaleca Belissę i skrzyp to ja dziękuję uprzejmie i wychodzę.

Arcasto

lucr0m

Lol, szybko zmienisz zdanie. Kiedyś uwielbiałem pływać, przez 7 lat (do końca 1 liceum) trenowałem w sekcji. Potem jednak stwierdziłem że to strasznie nudne takie pływanie w basenie i oprócz wakacyjnych wyjazdów nad morze nie potrafię się do pływania zmusić.
Przez chwilę wahałem się nad sekcją pływacką na SGH w ramach WFu ale zanudziłbym się

Angel5

A ja podobnie jak Arcasto, tylko ze mi kolano szwankuje i u mnie to juz jest na takim etapie, ze wizyta u lekarza bedzie niezbedna... Jesli sie nie przebadam, to moze byc koniec moich rozgrywek....
Ogolem, to ostatnio jestem zla, bo od dwoch miesiecy nastawialam sie na koncert moich ukochanych Scorpionsow, a tu klapa prawdopodobnie nie pojde <beczy>.... Jakby tego bylo malo, to na Megadeth, Anthrax, Slayer i Testament tez nie pojde...ehh...

Aune

Nie kraczcie o tych chorych kończynach, bo wczoraj i mi się zaczęło coś robić Smile

Wlokłam się rano do pracy i nagle mnie stopa rozbolała w zgięciu. Na szczęście nie na tyle, żeby nie móc iść. Potem mi przeszło, choć jeszcze dziś czuję się niepewnie i idę ostrożnie.

A teraz ponarzekam sobie i podzielę się najświeższym smutkiem. Dowiedziałam się, że moje koty zniknęły. Od tygodnia ich nie ma. Coś od kilku lat nie mam szczęścia do kotów. Odkąd samochód przejechał moją starą 8-letnią kotkę, to potem już wszystkie kolejne trafiał szlag po niecałym roku. Albo wpadały pod samochód, albo po prostu znikały w tajemniczych okolicznościach. Jestem wściekła i rozżalona.
Chyba czas na psa.

Poza tym pogoda mnie dobija. Co za ponury deszczowy dzień. Zajechało jesienią i nie dobrze mi na samą myśl o zbliżająych się chłodach. Podobno w tym roku będzie pogodna złota jesień, ale kto wie co się wydarzy. Mieliśmy ostrą zimę, potem rozmokłą wiosnę, lato z powodziami i upałem, więc pytanie jaka teraz klęska czeka w kolejce.

Cameloth

Ja tylko czekam na chłody, nic tak człowieka nie wkurza jak pot spływający z czoła do oczu (latem oczywiście). Nareszcie może się uspokoiło z tymi upałami.

Bestia

Oj Camelot, żebyś nie wykrakał. Postanowiłam sobie mocno, że dzisiaj idę w dzicz robić zdjęcie, a tu 10 stopni na termometrze i co chwilę kropi deszcz. Jak tu w teką pogodę focić, ani światła, ani gwarancji, że mnie burza nie porwie.
I jeszcze filtra do aparatu nie mogę kupić. Szkoda mi 45zł na ochronę kita, a takie po 25-30zł jak na razie widziałam tylko w internecie. Będę musiała wybrać się z tatą do Łodzi i tam szukać, bo trochę się boję beż tego po mieście chodzić.

FankaTarji

Aune, doskonale cię rozumiem. Moje ukochane koty też poznikały. Moją kochaną kotkę Buranie po kilku dniach szukania znalazłam nieżywą na polu... nie będę mówić w jakim stanie. Było mi strasznie przykro z tego powodu. Potem za jakiś czas znowu zginął mój kolejny ulubiony kocur. Też nie było mi za wesoło. Został mi jeszcze tylko kot Frodo, tylko on prawie w ogóle nie pojawia się w domu. Taki z niego podróżnik!

Jillian

Aune, ale jak zniknęły? Bo mój kocur dość często robi tak, że wychodzi gdzieś, a po 3 tygodniach wraca...

Aune

Ja wiem, że koty się często wyprawiają na kilka, kilkanaście dni, ale moje koty były jeszcze dość młode i bardziej interesowała ich gonitwa siebie nawzajem po podwórku niż wojaże. W ogóle to jest podejrzane, że zniknęły dwa na raz. Może ktoś mi je podpieprzył...
Wczoraj nawet przeglądałam stronę warszawskiego schronika na Paluchu czy nie mają jakiegoś fajnego zwierza, ale tam przeważnie same bure kundle. Chyba z desperacji, że nie mam żadnego zwierzaka, kupię sobie złotą rybkę Sad

Jillian

Moja kuzynka miała podobnie, potem jeden wrócił, nie wiadomo co było z drugim. Może jeszcze wrócą.