Sirenia (i inne projekty Mortena Velanda)

DarkMoonlight

To jest przykre, ale taki świat, a my korzystamy z tego Wink

Jesteśmy wstrętnymi złodziejami, a wracając do najnowszego dzieła. To jest Ono lepsze od poprzedniczki, głos delikatny, muzyka jakby wyjęta z poprzednich płyt Wink

Fajne chóry. Perełka Sirens Of The Seven Seas, trzeba o nią dbać Wink

Tristos

Sandra

Szkoda, że nie podali daty premiery klipu, eh, znowu niecierpliwe oczekiwanie. Mam nadzieję, że nie każą nam czekać zbyt długo!
To zdjęcie Ailyn jest świetne, oczu oderwać od niego nie mogę. Te emocje na jej twarzy... Po prostu piękne Smile

DarkMoonlight

Sandra

Obyś się mylił! Wink

Mi ten kadr narobił smaku, że ho ho Very Happy

Tristos

Jak tylko spotkam Mortena to go zabiję. Dlaczego mamy tak długo czekać na nowy teledysk! Premiera została zapowiedziana na 5 stycznia.

Kolejny kadr:

[link widoczny dla zalogowanych]

Sandra

@ Tristos, nie zabijaj biednego Mortena, bo kto nam będzie muzykę na kolejne świetne płyty komponował? Wink

Ale jestem za daniem mu w nos! Jeszcze całe 324 godziny do 5 stycznia! Sad

Kolejny kadr i kolejna świetna odsłona Ailyn, naprawdę zachwycają mnie emocje na twarzy tej dziewczyny.

Sandra

Jestem właśnie po obejrzeniu koncertu, który Sirenia zagrała na festiwalu Inferno w 2003 roku. Magia muzyki Sirenii i ten koncertowy pazur Very Happy

Urzekł mnie ruch sceniczny Henriette, taniec pełen wdzięku i kobiecości. Skrzypce... piękne skrzypce i wspaniały growl Mortena (

) Koncert był na tyle świetny, że nie sposób się nim nie podzielić! Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Metalflower

Sandro, czy nie masz czasem na składzie popełnionych przez siebie tłumaczeń tekstów Mortena? Nad czymś pracowałaś, kiedy opublikujesz? :)

Sandra

Tak, mam tłumaczenia i oto nadeszła pora, aby je opublikować Razz

Album: At Sixes and Sevens

Południe

Światło dzienne ozdabia jej usychające witalne siły
długą, zagubioną rzeką
która zmywa wszystkie jej nieszczęścia swym strumieniem
Czy mogę odkupić moje żałobne ja
w twym odbiciu sanktuarium duszy
by obramować każdą noc zachwytem

Podkradasz się wokół ziemią, morzem i wiatrami
by nawiedzić mnie dogłębnie wśród otaczającej nocy
Podkradasz się strumieniami i nadrzeczem Styksu
aby nawiedzić me uświęcone pola i astralne sny

Jestem w szóstkach i siódemkach
W cieniu twoich niebios
Żadnego księżyca, żadnego słońca
Południe
dominuje w mej nieświadomości

Pójdź ze mną szukać wewnętrznego słońca
Południe
Tym razem tańczymy wokoło
Jesteśmy wybrańcami

Podkradasz się niewidoczny w wizjach nieprawdopodobnych
aby bawić się w głębiach maligny życia
Podkradasz się do mego maniakalnego umysłu po tamtej stronie jego horyzontu
by naszkicować zanikające słońce południa

Ty - sztuka wiecznej ciemności
Ty - sztuka wiecznej herezji
Ty - dzień i noc
Ty - wewnętrzny płomień
Uczynię mą mękę twoim smutkiem

***************************************************************************************
Siostra Zmroku

Dziecko... za każdym razem gdy się zjawiasz
rozrywasz me uczucia i doprowadzasz mnie na dno
Chciałabyś być
wężowatymi wirami strumienia?
Chciałabyś osłonę dla każdego ze swych snów?

Siostra Zmroku kontroluje światło we mnie
Mimo bólu, to jest jak sen

Zejdź na dół by zwlekać w herezji
i obwiń mnie z całym twym spokojem
Dreszcze w dole kręgosłupa
Gdy ona schodzi w dół sali
Twój wizerunek zdaje się być tak kruchy
czy w ogóle był tam kiedykolwiek?

Dziecko... każda spływająca łza
połączy się i zaboli teraz, wśród zimy
Chciałabyś przywdziewać sekrety
siedmiu mórz?
Chciałabyś być tym, czy nie możesz być?

Siostra Zmroku kontroluje światło we mnie
Mimo bólu, to jest jak sen

Zejdź na dół by zwlekać w nieprawdopodobnym
i obwiń mnie by poradzić sobie
ze względu na to co być powinno
Poddaj się tej nocy
Wszystkie niebiosa ku ich spadku

Nie zdołaliśmy znaleźć teologa duszy
który umieścił nas wszystkich w relikwiarzu

Ona ustawia swój kurs ku innemu morzu
Tam jest więcej życia niż ujawniają twe oczy
Ponad tą scenerią...

Siostra Zmroku kontroluje światło we mnie
Mimo bólu, to jest jak sen
Siostro, na próżno do ciebie wołam
Chociaż cię zraniłam, nie uwolnisz mnie?

***************************************************************************************
U schyłku

Czy żyjesz kłamstwem?
Czy jesteś zagubiona w życiu?
U schyłku tej nocy
Jak każdej nocy

Czy żyjesz kłamstwem?
Czy chciałabyś spróbować?
W tym świecie próżnych misji
Jestem bogiem irracjonalnej wiary

Czy darowałabyś mi prymitywne więzienie?
Pośród ścian twych postanowień
Jeśli mnie zranisz nie wyzdrowieję
Nie odrzucaj mnie

Wszyscy żyjemy kłamstwem
Czy chciałabyś spróbować?
W tych salach czasu
Wszyscy poddajemy się
Następnego dnia
Powinniśmy odejść
O świcie
I tak jesteśmy zagubieni

Czy żyjesz kłamstwem?
Czy stoisz koło mnie?
Byłabyś osłoną mojej egzystencji?
Utrzymywałabyś czy przerwałabyś stałość?

Jestem księżycem i siódmym marzycielem
Jesteś cieślą i zagubionym odkupicielem
Twory niebios dla obłoku o zmierzchu
Jesteś kruchym wygnańcem

"Przywołaj fragmenty rozbitego życia
tak jak zrujnowany teolog duszy
Jesteś odzwierciedlającymi zdradę oczyma
Jesteś ciemnością która tężeje w każdym świetle"

***************************************************************************************
W szaleństwie

Jak możesz stać tam
Jak słabnący ogień
w oczekiwaniu na koniec?
Jeśli rozmyślasz
Wciąż tam wisząc
Przeminiesz
W każdy możliwy sposób

Jak możesz to znieść?
Powiedz czy możesz to naprawić?
Czy nie udajesz
Że świat jest lepszym miejscem?
Jeśli zaprzeczasz
Żyje jest warte chwilę
Możesz polegać na
Komforcie dróg awaryjnych

W szaleństwie przychodzą żniwiarz
I wiatry, oni wymiatają mój maniakalny żałobny grunt
Trochę obłąkani i trochę żarłoczni
by nawiedzić mnie w mej najczarniejszej godzinie
Jeszcze jeden umysł zaprojektowany przez Diabła

Kiedy gromadzimy nasze kruche dusze poza naszą trwałość
Kiedy osłaniamy swoje życie fantazją
Kiedy zasłaniamy swe oczy i opłakujemy stratę istnienia
Kiedy słabniemy, upośledzeni i pozbawieni snów

Czy widzisz że tam są czasy?
aby odczytać wersy?
I uwierz mi - odkryjesz
rzeczy które znasz
zranią ciebie tak
Nie będziesz mogła już dłużej zaprzeczać

***************************************************************************************
W Szóstkach i Siódemkach

W czasach konfliktu
wydajesz się tracić wszystko i jakimś sposobem jeszcze więcej
Żadne słabnące życie nie może odzyskać tego
Nie mogę zrobić ze świata lepszego miejsca by prosperować
ani nie mogę przestać się upierać

Jesteś u schyłku, niesiony żałobnymi wiatrami
z tysiącem zim wewnątrz ciebie
Twoje życie odsłania swe zmęczone oczy
Słońce zachodzi w posępnych niebiosach

Twe słabnące żądze przeniosłaś w ogień
gdzie twe przemijające życie zostało opłakane
Przez tysiące lat, kiedy ból mieszał się z gniewem
i noc objęła płomieniami nas dwoje

"Kroczyć wąską ścieżką
Latami rozkładu
Poczuć znów ból istnienia"

Teraz umierasz
Jakimś sposobem czynisz to boskim
Twoje łagodne oczy w jakiś sposób uzdrawiają
Sprawiasz, że czuję iż znika dysonans
Cenne życie przerwane uporem

Jesteś u schyłku, pod ciosami edenu
słabniesz pod żałobnym księżycem
Twe łzy przemykają na brzegach życia
aż do dnia gdy więcej już nie załkasz

Schyłek zachodu słońca
Tak samo cierpimy w życiu
Gdy nadchodzi zachód słońca
śledząc obcych na wydrążonej ziemi
Naznaczone mrokiem dusze splotły się
razem na schyłku życia
Oddaj się nowemu kapłanowi
albo przecierp kolejne życie

Czuję płonienie
ogień liże mnie na próżno
Me życie nie może być odzyskane
nie teraz, nie później, nigdy więcej
Krzyżujemy nasze słabe serca
dzień w którym nasze dusze odchodzą
Życie podąża w dziwnych kierunkach
Każdego dnia umieramy po trochu, różnymi sposobami

***************************************************************************************
Letarg

Śpiący w letargu zasłaniają swe oczy
Odwróceni marzyciele ujawniają swe istnienie
Śpij teraz siostro obejmując swój upadek
Nie możesz już znieść wygnania
I tak jak inni, dzisiejszej nocy jesteś zagubiona

Czy tańczyłabyś urzeczona pośród znikających pól?
słabnąć przez śmiertelność życia
Czy zasłoniłabyś swe żałosne oczy?
aby ukryć te rany, które uważam za swoje

Usychając jak jesienią
zanikając po tamtej stronie woalu
Przyznajesz, że ból jest nieopisany
Usychając jak w twoim życiu
zanikając jak twoje dni
Przyznaję, że twój ból jest nieopisany

Śpiący w letargu - poświęć swe życie
Odwrócony marzycielu - poddaj się dzisiejszej nocy
Zbudź siostrę dla czasów które mają nadejść
W biegu do panteonu
I tak jak inni, jesteś zagubiony w życiu

Czy skierowałabyś swój świat do morza?
daleko poza ból maligny życia
Czy poradziłabyś sobie ze stratą w swoim życiu?
i ustąpiła nocy która tężeje w twoich oczach

Zasłoń swe oczy by zaleczyć wewnętrzny ból
Usychasz tak jak liście jesienią
Niewierny kapłanie, jesteś powodem przez który wybrałam tą drogę
by przerwać me życie, jesteś zdradą w nas wszystkich

***************************************************************************************
Maniakalny eon

Nieznajoma... wejdź do środka
Przeczytaj moje epitafium, jestem obłąkany?
Wyobcowana... nawiedzasz mnie
Bądź mą kochanką, proszę

Na zewnątrz proroctwa śmierci
biorą światło księżyca na przejażdżkę
Natrętne oblicza i wpatrujące się oczy
ożywiają moją manię

Mała nieznajomo wejdź do środka
Połóż się odpocząć od ciągłego wicia się
W jakiś sposób stworzyliśmy z tego życie
Wydaje się, że właśnie je tracimy

Widząc jak wytańczasz
wszystek gorzki ból
Widzę jak chodzisz ścieżkami
poza naszymi dniami
W oddaniu zwlekam
I z osuszonymi żyłami
Znowu słabnę

Widząc jak odchodzisz
w inny dzień
Słysząc jak wołasz me imię
po tamtej stronie kolejnej zasłony
W oddaniu zwlekam
Należałem do tego świata
stanowczo za długo

Obcy nawiedzają mnie
Podkradające się wokół oblicza
Ten obcy głos u mych drzwi
potwierdza mą decyzję, tak jak przedtem

Proroctwo śmierci we wnętrzu
Potwierdzaj swe słowa, one tną jak noże
Posępny wiatr wiejący w duszy
Ten maniakalny eon jest skazany na istnienie

Mała nieznajomo stań koło mnie
Jeśli dominujesz mogę
Położyć się aby odpocząć od bólu w którym trwasz
Tylko dzięki śmierci go uśmierzymy

***************************************************************************************
Cień ciebie samego

Powiedz mi teraz grzeszniku
uciekający ku lepszemu światu
Powiedz mi czemu ją zostawiłeś
pomimo całego bólu
Nie zaprzeczaj, że raz spróbowałeś naprawić
okoliczności są poza zasięgiem ręki
Nie zaprzeczaj, że twoje życie jest żywym piekłem
jesteś swoim własnym cieniem

Powiedz mi teraz grzeszniku
wciąż zagubiony w swym sekretnym świecie
Powiedz mi, że ją widziałeś
wiesz jak ona cierpi
Nie zaprzeczaj, że kiedyś zrozumiesz
okoliczności bólu w zasięgu ręki
I nie zapewniaj, że oboje to przetrwamy
bo nie mogę znieść już więcej życia

Wyciągnij swe ramiona dla ognia
dla kolejnego mrocznego pragnienia
Na polach znowu płoniesz porażką
skoro przeżywasz życie marzeniami

Powiedz: czy nie odejdziesz nigdy
o świcie nadchodzącego dnia
Czy przekroczysz ze mną granicę?

Czy chciałbyś zmarnować wszystko, czym kiedykolwiek byliśmy?
Czy chciałbyś kroczyć ze mną?
Czy chciałbyś odpocząć od naszego obłąkania?
Czy chciałbyś poradzić sobie z nierzeczywistym?

***************************************************************************************
W Sumeryjskich oparach

W sumeryjskich oparach szukasz kolejnego dnia
Chyba następny pozbawiony nadziei tak cię zostawił
Myśli o granicy za którą pozostawiłem wszystko
Nic nie może zaleczyć wewnętrznej rany

Osłodzone nieba
wytańczające ból dzisiejszej nocy
Tak jak ty i ja

Dogłębnie nienormalny
kroczysz przez kolejny dzień
Domyślam się, że zostało to zaplanowane
Myśli o granicy nie przywrócą ci rozumu
Przeciąłeś swe żyły, jak ja przeciąłem moje

Osłodzone nieba
wytańczające ból dzisiejszej nocy
Tak jak ty i ja

Metalflower

Podjęłaś się ambitnego zadania, teksty Mortena do łatwych nie należą. Mnóstwo metafor, odniesień i pokrętnej symboliki. Trzeba mieć zacięcie, żeby się z tym zmierzyć.
Mam tylko jedno zastrzeżenie: tłumaczenia są poprawne i dokładne, ale zbyt dosłowne i w efekcie... bardzo mało poetyckie. Tłumacz utworu lirycznego ma prawo bawić się tekstem, zmieniać go i czynić jak najbardziej lekkim i potoczystym. Weź to pod uwagę w przyszłości ;)

Czekam na więcej, szczególnie na liryki z mojego ulubionego drugiego albumu :)

Sandra

Dziękuję za słowa krytyki, będę o nich pamiętała przy tłumaczeniu tekstów z kolejnej płyty. Smile

A teraz... moi państwo... Teledysk do "Path to Decay" !

[link widoczny dla zalogowanych]

DarkMoonlight

OO zapomniałem, ze miał sie ukazać Wink

Klip mi się nawet podoba Wink

Wolę jak w teledyskach coś się dzieje, jak opowiada jakąś historię, a tu Ailyn w białej sukni, czarnej sukni. Świetny ten chór na czarno ubrany w białych maskach Wink

Ogólnie odczucia jak najbardziej pozytywne Wink

Ali

Przede wszystkim Ailyn w czarnej sukni - pięknie wygląda, w białej sukni tworzy jakiś klimat temu teledyskowi, jej twarz jakby czymś skażona ; ) Później na pochwałę zasługuje dwóch gości w maskach ze świecznikami. No i oczywiście chór końcowy. Fajnie się też prezentują chłopaki miotający na gitarach na tle "zamarłej ziemi" czy księżyca jak kto woli ; )

Teledysk mi się podoba, ale oczywiście nie jest to jakaś rewelacja.

Tristos

Czekałem na ten teledysk, ale niestety nie wyszło z niego nic nadzwyczajnego. Ailyn wypadła bardzo ładnie, ale w drugiej części klipu za bardzo przypominała mi Vibeke, chodzi mi konkretnie o to zdjęcie:

[link widoczny dla zalogowanych]

Żałuję także, że sporadycznie w wideoklipie pojawia się zespół. Natomiast jednym z plusów nowego tworu wizualnego Sirenii jest kończący piosenkę chór, nie wiem czemu ale skojarzył mi się trochę ze śmierciożercami z książek Rowling Razz

Metalflower

Twórcy klipu niestety nie zgrzeszyli pomysłowością. Komputerowo dorobiona scenografia jest licha i sztuczna (choć unoszący się na wodzie budynek miło skojarzył mi się z "Latem Muminków"). Na Ailyn miło popatrzeć, jej uroda jest tutaj głównym walorem wizualnym. Szkoda, że nie robi nic ciekawego. Mam nadzieję, że Sirenia nakręci kiedyś teledysk z fabułą, w którym zespół będzie mieć do roboty coś więcej niż tylko miotanie się i potrząsanie włosami.

Największe wrażenie zrobiło na mnie pojawienie się szeregów zamaskowanych postaci w momencie wejścia chóru. Świetna scena.

Ali

We wszystkich dotychczasowych opiniach końcowe chórki zostały pochwalone.
Ciekawe co powie największa fanka Sirenii o tym teledysku, bo czekam i czekam i się nie doczekuje ; )

Sandra

Madeline

Uwielbiam, uwielbiam, uwielbiam! A jednak przekonałam się do nich całkiem niedawno, i to za sprawą pewnych dwóch pań tutaj obecnych Wink

Po pierwsze dwa albumy, „At Sixes And Stevens” oraz „An Elixir For Existence” sięgnęłam z czystej ciekawości, po jednej z rozmów z Metalflower. Nie ruszyły mnie za pierwszym razem, by po n-tym przesłuchaniu się w nich bezpamiętnie zakochać Smile

To niezwykłe krążki, jedne z najpiękniejszych, jakie mi było dane usłyszeć w ogóle. „In Summerian haze”, „Lithium and a lover”, „Meridian”, “On the wane”, “Seven sirens an a silver tear”. Magia, magia, magia… Rolling eyes

Ostatni album "The 13 floor" na początku zupełnie mi nie przypadł do gustu - ani muzyka, ani nowa wokalistra Ailyn, która wydała mi się cukierkową lalą, więc spisałam go na straty. Dopiero dzięki Sandrze postanowiłam się z ten album wgłębić, by dziś rzec, że go uwielbiam Smile

Moje typy z tego albumu to: „The Mind Maelstrom”, „Sirens of the seven seas”, „Path to decay”, „Lucid Door”.

W jednym z postów Sandra napisała, że ich muzyka wywołuje cudowne emocje i bezapelacyjnie się z nią zgadzam. To jest według mnie najbardziej magiczna cecha Sirenii, powiem nawet, że niewiele wykonawców tak na mnie działa. Większość z utworów zawiera w sobie coś, obok czego nie można przejść obojętnie. A to piękne smyczki, a to rewelacyjne chórki, po których przechodzą ciary po plecach, a to growl Mortena, to znów przepiękny tekst piosenki, o harmonii tych wszystkich elementów oraz melodyjności nie wspominając.

Jakiś czas temu stwierdziłam, że Sirenia to zespół, który posiada coś niezwykłego w sobie i ma szansę stać się u mnie kapelą, po twórczość której będę częściej sięgać. Dziś, po wspaniałym koncercie w Warszawie, na którym miałam zaszczyt się świetnie bawić, sięgam po nią codziennie.
Morten był i jest nadal moim zdaniem genialnym kompozytorem i muzykiem, który na żywo growluje wręcz fenomenalnie, natomiast Ailyn pomimo mało wyraźnego image’u oraz niezbyt charakterystycznego wokalu pięknie się z całą kapelą komponuje. A całość pod szyldem Sirenia jest obecnie jednym z moich ulubionych zespołów Very Happy

Incognito

Ja tu cały czas czekam na porządną relację i zdjęcia! Wszystkie trzy panie - do piór! (wirtualnych!) ;p