Relacje z koncertów

Manowar

Ładna relacja, ładne fotki, milutki klub Mr. Green

Child Of Bodom

Ja dopiero doszedłem do siebie, wczoraj jeszcze nie byłem nic w stanie napisać.
W niedzielę byłem na koncercie Artrosis, a właściwie koncert ten zyskał miano festiwalu, ponieważ oprócz dwóch towarzyszączych zespołów Artrosis wystąpiły jeszcze dwa, ale po kolei.

Do Studia przybyłem tuż przed 18, a tam spokojnie dokończyłem Żywca, słyszałem, że już pierwszy zespół zaczął grać, a był nim Dysonans. Wszedłem do klubu, a tam prawie nikogo jeszcze nie było, paru ludzi tylko sobie chodziło bez sensu, ale po chwili podszedłem zobaczyć to to w ogóle za zespół. I był nawet niezły, taki zwyczajny rock z babką na wokalu, która miała ładny wokal, grali z 30 minut.

Po nich po krótkiej przerwie wszedł Morion, który dał świetny występ, zagrali utwory ze swojej debiutanckiej płyty. Naprawdę dali czadu, wybawiłem się przy nich nieźle. Swój występ zakończyli coverem Billy Idola "Rebel Yell" przy którym pierwszy raz traciłem głos. Zespół dostał wielkie brawa, na które szczerze mówiąc zasłużył.

Po ich występie przyszła kolej na krakowską siłę, a mianowicie był nim heavy metalowy Witchking. Zaczęli od utworu z nadchodzącej płyty, dalej poleciał jeden z moich ulubionych "The Return", kolejno był nowy utwór, a przy następnym numerze "Flame Of Udun" było prawdziwe piekło. Ludzie mimo, że prawie sami goci to zaczęli szaleć w pogo, co było piękne. Przedostatnim utworem znowu był nowy utwór, a koncert zakończyli utworem "Witchking", głos wokalisty robił wrażenie wzorowany na Robie Halfordzie.

Przedostatnim zespołem tego wieczoru był poznański Lebenssteuer. Był to jedyny zespół, który grał bez perkusisty. Bardzo lubię takie klimaty, pełno w ich muzyce było elektronicznych klimatów co w połączeniu z growlowym wokalem dawało wyśmienity efekt. Ich występ był najbardziej energiczny, wokalista skakał, biegał po scenie, Migdał za klawiszami wymachiwał cały czas włosami. A zespół zaprezentował materiał ze swojej pierwszej płyty i ostatniej EP-ki, na której już pojawił się inny wokalista i jakże odmienny wokal, według mnie na plus. Zagrali m.in. mój ulubiony "Hypnotize", "Pain", "The Jar", "Deadsmile", "Speak My Mind" i dwa covery. Jeden z nich to znany na całym świecie "Freestyle" oraz jakiś znany holenderski dyskotekowy utwór, ale nie znam jego tytułu niestety. Lebenssteuer grał 45 minut i kolejny raz bardzo mi się spodobał ich występ.

Po nich nadszedł czas na gwiazdę wieczoru czyli Artrosis. Występ zaczął się o 21:15. Światła zgasły i poszło. Na scenie byli wszyscy oprócz Medeah. Poleciały pierwsze takty, odrazu rozpoznałem, że to przepiękna, melancholijna i cudna "Prośba", która nieważnie czy na płycie czy na żywo wychodzi niesłychanie pięknie. Medeah pojawiła się po chwili i została obdarowana wielkimi brawami. Po tym utworze nastał czas na "Ukryty Wymiar", który został trochę okrojony w środku. Po nim kolej przyszła na coś nowego czyli "Tym Dla Mnie Jest", dalej "My", a po niej mój ulubiony utwór z płyty Contrust "Był Jak Diament" czuć w nim starego ducha Artrosis, na żywo świetnie wyszedł, później przyszła kolej na "A Ja" i dalej w tematyce okołomiłosnej "W Półśnie". Koncert niestety zbliżał się do końca i czas przyszła na "Pośród Kwiatów i Cieni" którego końcówka została zaśpiewana acapella przez Medeah i fanów, to było coś. Po niej "Omamiony", który ma bardzo przyjemną zwrotkę, a w refrenie Medeah nieźle złowieszczo śpiewa. Po tym utworze nadeszła wreszcie pora na moją ulubioną płytę Fetish. Przedostatnim utworem był mój ulubiony utwór "Zatruta" przy nim zupełnie odpłynąłem, ma w sobie coś takiego, że nie mogę się od niego uwolnić. Koncert zakończył "Ostatni Raz", ale oczywiście to nie był koniec. Po krótkich skandowaniach "Artrosis!!!!" wrócili i zagrali jeden z największych hitów czyli "Nazgul", ludzie zwiariowali ze szczęścia, wszyscy razem z Medeah śpiewali, ja osobiście straciłem głos, płuca mnie tak bolały od darcia, że oddechu nie mogłem złapać, ale warto było i po tym zeszli ze sceny, ale zaraz wrócili. Tym razem kolejny hit "Szmaragdowa Noc" znowu zaśpiewany przez całą publiczność, urzekający i bardzo romantyczny. Po tym myślałem, że to już definitywny koniec, ponieważ się ukłonili, a tu jeszcze wrócili po raz trzeci i już na sam koniec zagrali "Wiesz Tylko Ty i On cz.II" Bardzo podoba mi się refren w nim i niestety po tym utworze był to ostateczny koniec tego bardzo udanego koncertu. Nie miałem kompletnie siły na nic.

Podsumowując na ten koncert trzeba było po prostu iść, wszystkie zespoły dały z siebie wszystko. Ja nie mając z kim iść poszedłem z ojcem, któremu wszystkie zespoły przypadły do gustu. Mam nadzieję, że za niedługo Artrosis ponownie zawita do Krakowa.

Manowar

Niezła relacja nie masz jakichś fotek???

Zibi

edit:

Child Of Bodom

Ano właśnie u mnie z koncertami jest tak, że nigdy nie biorę aparatu, bo nie chce mi się z nim chrzanić, wolę się wyszaleć niż robić zdjęcia Smile

, a ludzi było chyba z 200 czyli podobnie jak u Ciebie Zibi Smile

Zibi

Edit

Child Of Bodom

No właśnie, ktoś robi zdjęcia, a ktoś się bawi Mr. Green

. Zibi zrobiłeś zdjęcia, a ja ich już nie musiałem robić, bo byłyby takie same, tylko klub byłby o wiele większy, bo naprawdę dziwię się jak oni się tam pomieścili.

Zibi

Edit

Madeline

Ładne filmiki Zibi, hmm tak sobie je oglądam i coraz bardziej intryguje mnie ten zespół... Powiem szczerze, że bym bardzo chętnie ich zobaczyła live, bo klimat widzę stwarzają niesamowity. Szkoda, że do Lublina nie zawitają w ramach ostatniej trasy Sad

Zibi

Edit

Madeline

Gdyby Poznań był położony nie na drugim końcu świata dla mnie (czytaj: Polski) to bym się pewnie wybrała. Szkoda, że tak późno mnie zaraziłeś Artrosis, Zibi, może by się udało gdzieś bliżej pojechać. Ale trudno, mam nadzieję, że po wydaniu nowej płytki szybko zrobią następną trasę Wink

Child Of Bodom

Wczoraj odbył się koncert wielkiego zespołu czyli Metallica wystąpiła na Stadionie Śląskim w Chorzowie.

Wszystko zaczęło się dzień przed koncertem, kiedy to nie wiedziałem nawet czy pojadę, ale na szczęście o 21:30 zakupiłem bilet na ten koncert i to było piękne.

Wczoraj wyjechałem o 10:07 razem z innymi fanami Metalliki i zjawiłem się w Katowichac o 11:46, gdzie odrazu ruszyłem do wyjścia z dworca, gdzie czekał na mnie już mój bilet.

Później pojechałem pod stadion i udałem się jak inni do Carrefoura. Po wypyciu dwóch zimniutkich Żywców wreszcie pojawił się pod stadionem pierwszy znajomy czyli Zibi z kumplem. I tu właściwe zrobiło się bardzo ciekawie, odrazu poszliśmy sobie kupić 0,5 litra Wyborowej i wypiliśmy sobie na jakimś boisku. W międzyczasie jakieś dziecko do nas podjechało i spytało się czy nie mamy papierosa (to było LOL roku) taki gówniarz udający dorosłego.
Po tym kumpel Zibiego kupił sobie koszulkę Metalliki i wróciliśmy znowu na boisko z drugą 0,5 litra Wyborowej. Poszło szybko, a kumplowi Zibiego jeszcze się chciało to kupił na dobry koniec ćwiarteczkę, ale tego już nie wypiliśmy całego.
Po tym wszystkim udaliśmy się pod stadion, gdzie spotkaliśmy Siren, która była z kolegą i ojcem. Pogadaliśmy chwilę i weszliśmy na stadion. Ja na płytę, Zibi na sektor, a Siren miała iść na sektor, a poszła w końcu na płytę.

A teraz czas na koncert.

Pierwszego supporta nie widzieliśmy, a był nim Mnemic. Po nim wystąpili Machine Head. Koncert mnie nie porwał, jedynie z ich utworów znam "Imperium" i całkiem fajnei wyszedł, a przy reszcie przysypiałem.

Po paru minutach naszła pora na gwiazdę wieczoru.

Zrobiło się ciemno, z głośników zaczęło lecieć intro "Ecstasy Of Gold" i ludzie wpadli w szał. Gdy się skończyło wyszła Metallica, która została obdarowna wielkimi brawami i zaczęli swój występ od "Creeping Death". Zawsze marzyłem, żeby sobie zaśpiewać na koncercie "Die, die, die!!!!" i wreszcie to się spełniło, Metallica zawładnęła każdym na stadionie. Po tym utworze wiedziałem co nas czeka, ponieważ utwór rozpoczynał się solówką na basie Roba, a to znaczy, że czas na monumentalny "For Whom The Bell Tolls". Myślałem, że to się nie dzieje naprawdę, ale to była rzeczywistość, śpiewałem razem z James ten jeden z najlepszych utworów Metalliki. Dalej Metallica nie przestała z płytę "Ride The Ligthting" i właśnie zagrali utwór tytułowy, który był dla mnie niespodzianką. Porcja porządnego thrash metalu zachwyciła wszystkich. Dalej przyszła kolej na "Harvester Of Sorrow" świetny utwór, który na koncertach jest okraszony ciszą, głowy aż same wprawiały się w ruch. Po tym Metallica zagrała najdłuższy utwór na tym koncercie czyli "...And Justice For All", który był kolejną wielką niesodzianką dla mnie. Gitara akustyczna na początku, a później no to co w Metallice najlepsze, ludzie choć ździwieni świetnie się bawili. Potem nastała chwila na trochę spokoju. Zespół zagrał "The Unforgiven" piękny i wzruszający tak samo jak na płycie. Po nim kolejna wielka niespodzianka, a mianowicie "Devil's Dance" którego chyba nikt się nie spodziewał, a według jest to bardzo dobry utwór na koncerty i właśnie to potwierdził. Po tym utworze znowu klasyka czyli "Disposable Heroes" przy którym było bardzo ostro, pogo jak się patrzy, wszyscy drą się ile siły w gardłach. Gdy się skończył czekałem aż zagrają "Welcome Home (Sanitarium)" i zagrali. Ahh pięknie wyszedł, tego początku to mógłbym słuchać w nieskończoność, a James znowu jest w świetnej formie, bo nie fałszował jak to mu się zdarzało niekiedy. I Metallica znowu zmieniła nastrój, ponieważ z głośników poleciało "Sad But True" mocny i ciężki kawałek, który idealnie nadaję się na koncerty zwłaszcza jak ludzie śpiewają "Hey, hey, hey!!!!". A po nim absolutny klasyk czyli "Master Of Puppets". To było cudowne, najpierw pogo, później, gdy zrobiło się bardziej nastrojowo czyli jak Kirk gra swoje solo, wszyscy wzięli zapalniczki w górę, by za chwilę przejść w prawdziwą rzeźnię, ale ta rzeźnia miała dopiero nastąpić, ponieważ nareszcie zagrali coś z "Kill Em All" a był to największy killer "Whiplash" to co tam się działo to trudno opisać, ludzie byli jak w ekstazie, pogo na całej płycie, zresztą nie da się tego opisać słowami. Ja czekałem na ten utwór i wiedziałem, że będzie przy nim taka masakra.
A teraz nadszedł czas na najbardziej znany utwór "Nothing Else Matters" przy którym w pierwszej połowie wiązałem glany, ponieważ specjalnie za nim nie przepadam, znudził mi się strasznie.
Metallica zeszła ze sceny i byliśmy uraczeni efektami pirotechnicznymi. Zresztą każdy wiedział, że zagrają teraz "One" które było przez cały utwór okraszone właśnie efektami. No i niestety zbliżał się koniec koncertu i na ten koniec Metallica nie mogła zagrać nic innego jak "Enter Sandman", a co działo się wśród widowni to chyba nie muszę mówić. W każdym razie po tym utworze zeszli, ale fani nie dali im tak szybko skończyć tego koncertu.
Wrócili po chwili i zagrali dwa covery. Pierwszy z nich to jeden z moich ulubionych coverów "Last Caress" wesoły, energiczny i krótki. Po nim było "So What" to James sobie trochę poprzeklinał.
I na sam koniec Metallica wróciła do najgłębszej przeszłości i zagrali na samiutki koniec "Seek & Destroy" przy którym wszyscy odzyskali siły, ludzie skakali, popychali się i wydzierali w niebogłosy "Seeeeeeeaaaarrcchhhinngggggg Seek Andddddd Destroyyyyyyy" i na tym utworze zakończył się ten wyśmienity koncert.
Pożegnali się z fanami bardzo ciepło, a Lars obiecał, że po nagraniu płyty napewno do nas wrócą, ale to było oczywiste, więc kto nie był musi się koniecznie wybrać.

Po koncercie zacząłem szukać Siren i Zibiego, ale niestety nie udało mi się, dodzwoniłem się do nich i tak się pożegnaliśmy, a ja ruszyłem na dworzec. Niestety byłem na nim 10 minut przed odjazdem i niestety już nie mogłem się wepchać do pociągu, po prostu był tak naładowany, że szpilki nie dało się wepchnąć. Zostało mi tylko zawrócić i czekać na pociąg, który był dopiero o 4:26, a ten, który miałem jechać był trzy godziny wcześniej. Wróciłem na dworzec, usiadłem sobie na schodach i jak inni usnąłem. Na szczęście ojciec mnie co chwilę budził, żebym nie przegapił pociągu. Gdy już zbliżała się wyznaczona godzina, dowiedzieliśmy się, że pociąg jest opóźniony o 35 minut, a jeszcze później, że o ponad godzinę. W końcu przyjechał o 5:39, myślałem, że padnę z zimna na tym peronie. W pociągu odrazu zasnąłem, chociaż te 1,5 godziny z całej doby heh. Do Krakowa dojechałem o 7:19 i udałem się do domu.

Podsumowując ten koncert to było niesamowite przeżycie, zobaczyć swoich idoli w akcji na żywo, zespół od którego się wszystko u mnie zaczęło z muzyką metalową. A Ty Dymuś nie martw się, bo Lars powiedział, że przyjadą następnym razem specjalnie dla Ciebie, a reszta niech żałuje, że nie była.

Dymuś

Dziękuje Child

Bardzo mi się podoba Twoja recenzja, a pod koniec już łzy miałam w oczach, że kurde takie kawałki zagrali, a mnie tam zabrakło. Bardzo dobra recenzja, czytałam ją z rumieńcami jak i z wielkim uśmiechem na twarzy. Właśnie czekałam na jakąś relacje z koncertu. A wiedziałam, że Ty pierwszy ją zdasz Smile

Zibi

edit:

Ashka

Spoko relacja, szkoda, że niepełna z pewnych względów... No i te dresy... masakra... sama myślałam, że zejdę ze strachu jak wracałam z koncertu Tarji... Mniej więcej podobne zajście spotkało mnie po pewnym koncercie w Kielcach, ja na szczęście nie oberwałam ale dwóch kumpli lizało potem rany przez jakiś czas....

Cornelia

Ciekawe relacje. Smile

A co żałowania - Zibi. Żałuję cholernie. Ale przy wyborze T vs M wybrałam Tarkę. A potem mi strzelili testy ogólnopolskie. I wku*wiłam się, jak usłyszałam od kolegów ze starszych roczników, że te testy to pic na wodę, bo nigdy nie przychodzą wyniki. Gdybym wiedziała dzień wcześniej pewnie bym tam była, a tak to... Szkoda gadać.

Dymuś

@Zibi krótka i do rzeczy recenzja Smile

I nawet zabawna, trzeba było przed koncertem humor sobie poprawić. Ale żeby zgon... Very Happy

Teraz oglądam filmiki na YT ja pierdziele co na tym Stadionie się działo. No tylko pozazdrościć idzie!

Zibi

edit:

Dymuś

No i bardzo dobrze Very Happy

Tyle dobrze, że na Metallice się obudziłeś.

Child Of Bodom

No właśnie, a mnie nic nie siekło i to mnie ździwiło, a na Machine Head to już nie mogłem wytrzymać, usypiali mnie, szkoda, że nie było takich supportów jak 4 lata temu czyli Slipknot i Vader.