Ulubiony poeta / mój własny popis sił

Black Day

Jakich poetów cenicie?
Ja jestem fanem poezji - uwielbiam. Jeszcze bardziej od czytania kocham tworzyć.

Cenię oczywiście Szymborską i Różewicza. Wink

Daraena

Mi zawsze wychodzi grafomania, więc się nie chwalę ;P
Czytywać lubię Blake'a, Szymborską, Goethego... no, to pierwsza trójka Smile

Black Day

To może ja się swoim czymś pochwalę nr 1:

Kiedy odwracam się
Ujmuje mnie cień
Zabiera tam gdzie wiecznie trwa
Gdzie słodki grzech swój urok ma

Wnętrze jak wulkan
Wybucha powoli
Rozbudza namiętności
Chęć romantyczności

Jednej rzeczy nie rozumiem
Bo jestem tylko prostym człowiekiem
Nie istniejącą we wszechświecie szczyptą prochu
Ziarnem kiełkującego grochu

nr. 2.:

Szepce cicho
Nie mam siły
Rzucam się na mą poduszkę

Szepce cicho
Brak mych sił
Opadają ręce mi

Szepce bo ja nie chce głośno
Tłuc mym dźwiękiem własne okno
Przy muzycznej w mej obławie
W pościeli jak w złocie bawię
Moje oczy zaś uśpione
Snem odwiecznym dziś zmrużone

Milczę dla ucha
Cisza pociechą dla ducha

nr. 3

Jak porcelanowa Lalka
jak malowane farbą oczy
pusta w środku
i zimna na zewnątrz
ginie

współczuje ludziom
którzy są jak te lalki

współczuje światu
który im współczuje

nr. 4

Czystość umysłu szczęściem jest dla poety
Żeby mógł pisać o wszystkim
I niczym
Jego fantazja podobno i błahej sprawie
Potrafi nadać odpowiedni obrazek,
Wylać tych parę kropli,
Które chodzą po zabrudzonej kawą kartce papieru,
Z wielkim trudem nadać piękny kształt literom,
Słowom i przecinkom-po co?

Czy rozumiesz to,
Co Ci właśnie przedstawia logika pisania?

Część stara, część nowa wiem że to nie jest idealne ale coś tam jest Smile

Daraena

Hmmm... jak na mój gust trochę podchodzą pod styl Tuomasa, szczególnie nr.4 Smile

Black Day

No ja bym tego nie powiedziała, ale dziękuję Smile

Reptilia

Najbardziej cenię Szymborską i Bursę.

Undefiled

Zdecydowanie Stachura! ;)

Black Day

Szymborska moim zdaniem.

A może ktoś jeszcze pisze wiersze i chce się pochwalić?

kaska_tarja

Kiedyś zdarzało mi się pisać poezję, ale dziwny to był czas i nie warto wracać do tamtych wspomnień. Z resztą wydaje mi się to dziś bardziej grafomanią niż jakimkolwiek "sensownym" wierszem xD
Natomiast moim ulubionym poetą jest od dawna Kazimierz Przerwa-Tetmajer, szczególnie ze swoim wierszem "Lubię gdy kobieta" czy "Refleksje".

DarkMoonlight

Czy chciałbyś zobaczyć mój ogród...? Jest piękny i bardzo rozległy,
Po prawej stronie wiszą wszyscy samobójcy,
na lewo znajdują się mordercy z krwawymi oczami,
Dalej są niewinne dzieci zabijane przez swe matki, dla „świętego” spokoju,
Ich krzyk słyszę każdej nocy....

Następnie widzisz spróchniałe ciała, zabite przez bezwzględne choroby
A Ci? O kogo się pytasz? Tuż obok starców? Aha....
To są AniOŁy pozbawione skrzydeł. One znalazły się tutaj, gdyż toczą walkę z moimi braćmi
Bój trwa do rozlewu krwi i dotyczy marnych stworzeń – ludzi,
A Ci głupcy nawet im nie podziękowali.... Taka natura ludzka.... Egoiści...

A kim ja jestem...? Domyśl się.....
Jestem ogrodnikiem w tym nawiedzonym ogrodzie, nie dbam o moje orchidee,
Im więcej czerni i mroku tym piękniejszy jest mój ogród.
O.. Nowa roślinka! Kim jesteś? Człowiekiem? Witaj w moim królestwie.

To mój pierwszy wiersz, darzę go sentymentem, napisalem go w wieku 15 lat;) więc bądżcie wyrozumiali;)

I drugi napisany na konkurs religijny w gimnazjum:

"Spowiedz"

"Niech bedzie pochwalony Jezus Chrystus..."
Cisza...
"Ojcze zgrzeszyłem... Wczoraj zabiłem zabiłem człowieka wbijając cierń głęboko w jego serce. Patrzyłem jak wylewa się z Niego Jego strach, nienawiść i nadzieja..."
Cisza...
"Dzisiaj zabiłem siebie rozrywałem powoli każdy kawałek mojej duszy, patrzyłem jak czernieje ale nie przestawałem zadawać bólu...
Ojcze wiem, że zgrzeszyłem nie proszę o wybaczenie, proszę jedynie byś zapłakał nad moim losem..."
"Alez Moje Dziecko, Moje Oczy są ciągle mokre od łez, jednak kocham was ludzi i nie pozwolę, by stała się krzywda którejś z mych owieczek....
Twoje grzechy są odpuszczone, Idz w Pokoju...."
Cisza...

Black Day

Pięknie bardzo mi się podoba Smile

Szczególnie nr 2.

Ja muszę odnaleźć mój pierwszy wiersz - był o ludziach kłamstwach i logice, ale dalej nie pamiętam.

Gloom

Z poetów bardzo cenię Różewicza. Zawsze podobał mi się sposób w jaki pisał on o codziennych sprawach, poza tym pokazywał wojnę od innej strony.

Kiedyś pisałem, nawet dużo, teraz już mi przeszło. Nie wiem czy to się do czegokolwiek nadaje, ale sami oceńcie:

"Kat"

Jednym ruchem zabija ludzi
Którzy nie maja przy nim szans
Krwią swe okrutne ręce brudzi
Dla niego życie jest jak trans

Gdy kata kat kiedyś zabije
Nikomu nie będzie go żal
Odetnie mu z impetem szyje
I krwi popłynie szal

"Uciekanie"

Będąc wśród ciemności
Chcesz uciec do światła
Dążąc wśród światłości
Chcesz schować się się w cieniu

Walczysz z "tym" odwiecznie
Uciekając przed "teraz"
W nowym bezpieczeństwie
Zaczynasz od zera

Kruszysz swoją duszę
Umierając z tęsknoty
Mówisz sobie: "Muszę!"
I płaczesz zaraz po "tym"

"Odejdź!"

Tak, wiem...
Nic Cię nie powstrzyma
Chcesz Mnie skruszyć?
Zabić tą koniecznością?

Może chcesz mnie przestraszyć
Ciągłym zabieganiem, brakiem tchu
Może wspomnieniem? Śmieję się z ciebie perfidnie
Staram się nadal bezwstydnie

Nie boję się Ciebie! Człowieku prosto z Hadesu myśli
Chcesz mnie odurzyć. Żebym słuchał Cię bezwzględnie.
Nie uda Ci się to. Na pewno..
Precz!...

"Kłębowisko"

Myśli kłębią się w mej głowie
Jednak nic z nich nie wynika
Co mam zrobić mówię sobie
Czyż już pamięć ma zanika?

Myślę wiele o rzeczach głupich
Które nic w zamian nie dają
Prócz szaleńczej satysfakcji
Którą ludzi omamiają

Kradną czas nam wręcz perfidnie
Choć nie żyją one przecież
Zamykają w sieć nas sprytnie
I nie mogę dziś powiedzieć:przeczę!

"Nuta"

Chcę usłyszeć jedną nutę
Nutę, której się nie słyszy
Która dziś nawodni suszę
Która wszystkie serca kruszy

Która nie chce się ujawnić
W całej swej wielkiej podłości
Nie chce żeby świat się bawił
Chce by się pogrążył w złości...

Anarie

@Gloom, świetne wiersze, chyba masz łatwość rymowania, coś, czego mi brakuje i dlatego zwykle wychodzą mi wiersze białe. szczególnie "Kat" mi się spodobał Smile

Jestem miłośniczką wierszy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, poety okresu II Wojny Światowej. Zginął podczas Powstania Warszawskiego. Napisał mnóstwo pięknych, smutnych, czasem przerażających wierszy, moim ulubionym jest "Ars Poetica".

Osobiście wolę pisać prozę, ale i wiersze mi się zdarzało. Oto ostatni mój utwór inspirowany opowiadaniem "Hekatomba" Mai Lidii Kossakowskiej o tym samym tytule.

Hekatomba

Gdy obudzisz się w nocy
uważaj.
Bo może zostaniesz wybrany
A potem skończysz tak jak on
Wieczną męką, niepokojem
Nie spełnił ofiary,
gdy przyszedł...

Widzisz - to anioł
wygląda jak ważka
Imię jego - Rój.
On pokaże ci drogę
wskaże ofiarę, której żąda Bóg.

Hekatomba
Gdy zobaczysz nimb,
Nie wahaj się
Hekatomba
Stu sprawiedliwych w ofierze złóż.

Black Day

Anarie i Gloom piękne wiersze osobiście piszę przeważnie białe Wink

Dam wam tekst który piszę właśnie w tej chwili:

Rozbrzmiewa fala dźwięku
Urzeka złego wroga
Dociera gdzieś do serca
Zaciera się wojenna ścieżka...

Nie masz pojęcia jak cierpi ciało
Jak moja dusza wije się obwiązana
sznurem ustrojona
A Ty bez względu na uczucia

Kłamiesz w żywe oczy
Zadając ból niewiedzą
Nieczuciem i nieprzebłaganiem

Łapiesz moje sumienie
Bawisz się jak lalką
Wszczepiasz swe korzenie
-A Anioł?
Gdzie mój Anioł?

Uzależniasz mnie od siebie
Fałszywie ucząc wszystkiego
Kwiat nicości umiera
Szarość ogarnęła mój świat
-mój świat nie żyje

Z tak plugawej istoty nie wykrzeszę szczęścia
Na które zasługuję
ironia ludzkiego życia

Gloom

Ładny, podoba mi się. A tak w ogóle skoro "kwiat nicości umiera" to dlaczego "świat nie żyje"?

Black Day

Dlatego, że zło bez dobra żyć nie potrafi i umierają oboje.
A to pisałam 3 lata temu:

Ubieram rękawiczki
Szalem obwiązuję szyję
Plotę włosy w warkoczyki
Ukrywając blizny których nic nie zmyje
A teraz Ty przykrywasz moje nędzne kości
Skórą zdartą niegdyś w młodości
Kolce róży wbijasz w serce
Miarą cierpienia

Blask świecy
Blask gwiazdy na niebie
Rzucając się w otchłań nicości
Tracę duszę
Tracę siebie...

Katarzyna

Black Day, podobne zdanie, które użyłaś na początku postu ("Dlatego, że zło bez dobra żyć nie potrafi (...)"), ja użyłam w jednym w swoim starym wierszu Wink

Podziwiam Was za odwagę, bo ja nie jestem jeszcze gotowa na pokazywanie swej twórczości, choć piszę od 11 roku życia. Nie chodzi tu o krytykę, ale bardziej... no nie wiem o co Wink

Wiersze białe wydają mi się mdłe, a rymowane banalne, więc chyba jeszcze muszę poczekać :P

Podobają mi się Wasze dzieła. Wyraźnie widać w nich włożoną pracę, nie są na "odwal się". Tworzone z zamiłowaniem i z celem. Gratuluję i życzę powodzenia w dalszym pisaniu. Poezja to piękna sprawa Smile

Anarie

Z wrót wyszedł dzisiaj...
Pomiot ciemności.
Tak go nazwali.
I co z tego?
Chodzi sobie po świecie
Ze swoimi krwiożerczymi zapędami.
Znasz tego wilka, prawda?
Tam jest jego Pani.
A on, ten demon,
Virven jego miano,
On właśnie, nie ty
Poświęcił życie swoje
Żeby ona
Przetrwała...

Napisane przed momentem. Poświecone Virvenowi - mojej ukochanej postaci z "Wrót" Mileny Wójtowicz. Ostatnio właśnie mam takie dziwne inspiracje. Tekst napisany... w dwie, trzy minuty? ;P Kompletnie niedopracowany :P Ale smacznego :D

Gloom

@Black Day, ciekawe Smile

. Choć sprzeczne z moimi poglądami, dlatego pewnie nie umiałem tego zrozumieć.

@Anarie Nie znam tej książki, ale sądząc po wierszu, postać bardzo ciekawa.

A to mój wiersz:

"Dom"

Przystanąłem u bram domu swego,
Zobaczyłem w nim obcych mi ludzi.
Nie należy już do mnie-dlaczego?
Wielki strach się we mnie obudził.

Dziś już jestem ograbiony, bezdomny,
Pozbawiony nadziei na przyszłość.
Na sąd czekam, spokojny, pokorny.
Chociaż obraz wolności gdzieś prysnął

Lecz do dzisiaj nie rozumiem jednego!
Przecież dom mój był dla mnie ostoją.
Pozostało pytanie-dlaczego...
Ludzie żyją w nim i się nie boją...

A ja, okradziony i słaby
Widząc kiedy nadejdzie mój koniec.
Odejdę, niekochany i mały
W nadziei wyciągając me dłonie.

Black Day

Gloom> napisałam to od tak bo chciałam napisać coś innego i to było 2 lata temu więc się trochę zmieniło.
A co do wiersza bardzo ale to bardzo mi się podoba!
Anarie> podoba mi się !

A oto wiersz który napisałam jako pierwszy:

"Pojęcia..."

Pojęcia względne odłamkiem pamięci
Równania przypuszczeń
Schematy umysłu ludzkiego
Szukanie logiki w bezlogicznych rzeczach

Matematyka człowieka
Pragnienia oddawane w cyfrach
-człowiek wszystko przelicza na pieniądze
Lecz nie przelicza minusowości swej mądrości

Są uczucia bezcenne
Których nie przeliczy choćby największy bankier
Pieniądze to ból, chciwość i cierpienie
Do drugiego człowieka nienawiść
Ranienie duszy...
Bezcennego życia!

Zatruwają świat puści egoiści
-niewiedzący czym miłość a cierpienie

Miłościwy losie! Nie chcemy już cierpienia!
Zabierają nasze dusze!
Kradną piękno życia...
Złodzieje wolnego myślenia
A w mękach?...
My żyć nie chcemy...

Oddajcie! Oddajcie swobodę godnego kochania

-wiem że nudny ale pisałam go mając 12 lat;)

teraz jakiś inny:

Nie chcę tak bez marzeń
jak pusty dzban stać bez ruchu
Nie chcę tak wbrew sobie
zmuszać się do odejścia
Nie chcę i nie muszę udawać
że życia smak jest taki sam
Nie chcę zmieniać nic dla ludzi
chcę pozostać sobą już
Od tak.