Ostatnio przeczytana / obecnie czytana książka

FankaTarji

A ja ostatnio przeczytałam "Ten Obcy".

Vidar

Ja zacząłęm od Władcy i nie mogłem przebrnąć. I również dopiero Silmarilion, mnie wciągnął i to bardzo.

Cameloth

Viento

Być może dlatego, że w Silmarilionie jest dużo wątków i połapanie się w tym kto jest kim wymaga cierpliwości. Ja czytałam tę książke z chęcią i zaangażowaniem.

Vidar

Marcin

Dupa.

Historia Zenka była zajebista... jak się miało te 10-11 lat... obok arcydzieł Tolkiena moja ulubiona książka z młodości Wink

EDIT.

Ola...przesadzasz ;] ale ok.

Metalflower

Marcinie, bądź tak miły i uważaj na swoje słownictwo.

Madeline

Czytam właśnie dzieło angielskiej pisarki Virginii Woolf pt. "Do latarni morskiej". Chciałam wprawdzie wypożyczyć "Panią Dalloway", jej największe dzieło, ale nie było więc padło na tę. Jak na razie ciężko mi idzie. Jestem w połowie, a prawie nic się nie dzieje. Język też niezbyt lekki i z deka pogmatwany (i nie chodzi o to, że książka napisana językiem poprzedniego wieku). Nie wiem, czy dotrwam do końca Confused

Ciekawe, czy ktoś z Was czytał prozę tej słynnej pisarki?

Viento

Ja czytałam m.in. Panią Dalloway. To bardzo specyficzna książka, bardzo ekspresywna, zresztą jak cała twórczość V. Wolf. Ciężko się to czyta, bo narracja składa się ze "spisywania" myśli bohaterów, które są chaotyczne, rozbiegane, poprzeplatane opisami świata, dźwięków. Taka abstracja Van Gogha na papierze, tak mi się ta książka kojarzyła.

Sandra

Virginia Woolf jest bardzo lubianą przeze mnie postacią, kiedyś mocno interesowałam się biografią tej Pani. Z książek Woolf czytałam "Damę w lustrze", czyli zbiór kilku opowiadań autorki. Zachwyciło mnie jak na kilku kartkach krótkiego opowiadania Virginia umiała przedstawić cały wachlarz kobiecych emocji, złożoność wewnętrznego monologu i to w sytuacjach zwykłych i codziennych. Zbiór spodobał mi się tak bardzo (a szczególnie safistyczne opowiadanie "Szpilki od Slatera), że zrobiłam zdjęcia wszystkich kartek i nawet mam je gdzieś na dysku, gotowe, aby w każdej chwili móc je przeczytać. Wink

Madeline

Aune

Ja tylko dodam: oskarową rolę Mr. Green

Filmu jednak nie widziałam, bo nie mogę go znaleźć w sieci a kupować mi się nie chce. Skoro jednak piszesz Madeline, że warto obejrzeć, to się zastanowię.
Twórczości Virginii nie znam, ale zaciekawiliście mnie. To musi być naprawdę toporyny styl pisania skoro tak ciężko przebrnąć przez jej dzieła.

Madeline

@Aune, jeżeli jesteś fanką Nicole, a jesteś - to musisz zobaczyć tę rolę obowiązkowo Wink

Sam film jest dość pogmatwany (ale to nie jest odpowiedni temat by o tym pisać Wink

), ale trzeba go zobaczyć ze względu na boską Nicole jako Wirginię Woolf. Moim skromnym zdaniem zasłużenie dostała tego Oscara, dawno nie widziałam tak genialnego wcielenia Rock ya

Żeby nie offtopować, to dodam, że jednocześnie z lekturą pani Woolf czytam obecnie książkę Jonathana Carrolla "Kości Księżyca", podoba mi się jak na razie i ciekawie się zapowiada Wink

Sandra

@ Aune, sądzę, że określenie stylu Virginii "topornym" jest trochę nieodpowiednie. "Toporny" czyli niezgrabny, a tymczasem styl Woolf jest... specyficzny, wymagający uwagi, skupienia. Spokojny i melancholijny, rzekłabym. Wink

Viento

Aune · Wysłany: Wto 2:17, 03 Mar 2009 Temat postu:

Kupiłam sobie dzisiaj książkę z serii "Balsam dla duszy" wydawnictwa Rebis... zgadnijcie jaki "balsam" wybrałam... Mr. Green

Oczywiście ten dla miłośników kotów. Jeszcze nie przeczytałam żadnego opowiadania, ale słowo wstępu od autorów już mi się bardzo spodobało. Świetne określenia typu "pieszczochy nakolanne", "miziaki łydkowe" i "mruczydła" Smile

Książka ma ponad 400 stron, także nic tylko siadać, czytać i mruczeć. Boję się tylko, że znowu się rozszaleję, bo nie mam własnego kota!

DarkMoonlight · Wysłany: Wto 9:57, 03 Mar 2009 Temat postu:

Ja dostałem na urodziny 8 książek, m.in: "Gra Anioła" Carlos Ruiz Zafon. Opis do książki bardzo mi się spodobał: "Listopad 2008 - W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych, młody pisarz, żyjący obsesyjną i niemożliwą miłością, otrzymuje od tajemniczego wydawcy ofertę napisania książki, jakiej jeszcze nie było, w zamian za fortunę i, być może coś więcej... Z niezwykłą precyzją powieściopisarską..." Dlatego ją chcę przeczytać jako pierwszą, tym bardziej, że "Cień Wiatru" połknąłem.

Viento · Wysłany: Nie 11:22, 15 Mar 2009 Temat postu:

Teraz zaczytuję się w ... Przeminęło z wiatrem. Możecie się ze mnie śmiać, ale to genialna książka. Wątek romansów jest znacznie skrócony i ma o wiele mniejsze znaczenie niż w filmie. Byłam tym mile zaskoczona. Zamiast tego czytelnik dostaje szczegółową panoramę południowych stanów Ameryki, wielobarwny obraz społeczeństwa, ówczesnych zwyczajów. No i Scarlett i Rett - co to za para! Podziwiam ich praktyczność, zaradność, obrotność i poczucie humoru, choć nie wszystko w ich postępowaniu pochwalam Wink

czestmir · Wysłany: Nie 23:32, 15 Mar 2009 Temat postu:

Mi czasy w których dzieje sie "Przeminęło z Wiatrem", kojarzą się z pewnymi wartościami, swojego typu konserwatywnym sposobem myślenia, który mi jest bliski. Dlatego uważam, że książka choć nie w moim typie to jest dobra.
A teraz przypominam sobie "Nekroskopa" Lumley'a i czynię to tylko z nudów i z rozpędu. Facet ma dobre pomysły, ale jest strasznym grafomanem, rozwiązującym problemy fabuły ot tak sobie. Poza tym jego styl pisania jest chaotyczny i momentami niespójny. W 1991, gdy te książki wychodziły, czytało się je jeszcze w miarę dobrze, gdyż była to nowość i w/w wady rekompensowało to, że na naszym rynku wydawniczym nie bylo zbyt wielu pozycji o podobnej tematyce. Natomiast dziś - w sumie strata czasu i jutro pójdę do księgarni po coś lepszego.

Anarie · Wysłany: Nie 20:42, 22 Mar 2009 Temat postu:

Czestmir, ja sobie też czytam Nekroskop, konkretnie Roznosiciela, ale teraz już mi zbrzydło. Skończę już raczej Lalkę, a potem uwaga uwaga - kupię książkę Hugha Laurie - Sprzedawca broni (dla tych co nie pamiętają, Hugh Laurie - odtwórca tytułowej roli w serialu Dr House) w Empiku ostatnio się natknęłam i po przeczytaniu pierwszej strony tarzałam się niemal ze śmiechu. Gorąco polecam!