Storm in Warsaw - wrażenia z koncertu i spotkania

Katarzyna

Wspaniała relacje, Madeline! Aż mnie ciarki przechodziły jak czytałam o początku wyjścia Tarji na scenę. No po prostu chce się czytać! Mam nadzieję, że niebawem dasz kolejną część Smile

W sumie to te relacje są bardzo fajne. Znów można wrócić do tamtych spędzonych chwil.
Zdjęcia wczytały mi się dosyć szybko. Te ostatnie są w szczególności śliczne. Tarja bez makijażu jest jeszcze piękniejsza niż z Wink

I teraz znów mi jest szkoda, że nie zostałam. Ale jednak nie szkodzi, nadrobię wszystko na następnym koncercie :D
A poza tym dobrze, że tak odkrzyczeliście! Niech ludzie wiedzą, że to Tarja ma fanów i na jej koncert idziecie, a nie na Nightwish Smile

Cornelia

Madeline - a to Ty robiłaś zdjęcia :D STałam tam obok Rose i Celeste i byłam z nimi i zastanawiałyśmy się, czy nie do gazety, bo Ty masz taki aparat, że aż skojarzenia budzi.

A relacja... Cóż. Naprawdę udana i znowu obudziła moje wspomnienia... Zdjęcia świetne i prszede wszystkim prześliczne Smile

Ajcila

A ja stałam obok Corneli ale jakoś nie widziałam cię Madeline ^^ Ślepok jestem. Śliczniuśno napisałaś recenzje. Niestety ja to z koncertu nie pamiętam nic tak dobrze Sad

w zbyt wielkim szoku byłam. Ale i tak było niesamowicie. Nasz Anioł wskazał na mnie palcem (stałam w pierwszym rzędzie ^^) tylko cały czas nie pamiętam w jakiej piosence ;( Mam w tym miejscu zaćmienie i nie potrafie sobie przypomnieć <beczy>

Madeline

Dymuś

@Madeline przepiękna recenzja tego pamiętnego dla nas dnia Smile

Wzruszyłam się i nawet łzy mi naleciały do oczu. To był wspaniały dzień, a Ty tak napisałaś swoją recenzję, że oddałaś nam poraz wtórny uczucia jakie nam towarzyszyły podczas 12 maja. Dziękuje Ci za to

Widać, że bardzo kochasz Tarję. Niesamowita recenzja. Bardzo mi się ją przyjemnie czytało z wielkim uśmiechem na twarzy i tymi łzami w oczach Razz

I ja tą recenzję do końca przeczytałam Smile

Metalflower

Piękna i bardzo ciekawa relacja, Madeline! Szczególnie opis Twych wrażeń z samego występu Tarji.

Co do fotek - zamiast przyłączać się do zbiorowego ślinotoku, napiszę tylko: ŚWIETNA ROBOTA! Nie muszę nic dodawać, wiesz, jak cenię Twoje umiejętności i zapał :)

P.S. Druga część mojego sprawozdania jest gotowa, muszę jeszcze tylko powstawiać zdjęcia.

Kreuzburg

Eh... no świetna relacja, pokazuje obraz tego co się działo naprawdę. Wielu z nas przeżywało ten koncert emocjonalnie niesamowicie a i takie opisy są piękne, bo tworzą obraz niezapomnianych przeżyć z koncertu Suomalainen Enkeli. Świetna robota Mad. No tak Child, Twoja fota z buteleczką trunku wymiata. :supz:

Martynika

Madeline, pięknaaaa relacja. Jak to czytałam to się płakałam :D Bo sobie przypomniałam ten poniedziałkowy wieczór i po prostu nie mogłam sie powstrzymać, szczególnie jak opisałaś pojawienie się Tarji na scenie, to łzy mi ciurkiem leciały :D

Madeline

O kurczę, dziękuję pięknie, nie wiedziałam, że także moja relacja aż tak Wam się spodoba i że wywoła takie wzruszenie co u niektórych Very Happy

Pisanie jej sprawiło mi niesamowitą radość po raz pierwszy, a podzielenie się nią z Wami po raz drugi Smile

No to się wezmę zaraz za drugą część, póki co czekam z niecierpliwością na relację Metalflower z drugiego dnia Wink

Metalflower

Oto obiecana druga część relacji:

13 MAJA

Do Empiku przybyłam później niż zamierzałam, bo dopiero około 10:40. Zajęłam miejsce przy stoliku obok: Childa of Bodom, Kreuzburga i Petera. Włożyłam swój prezent ("Wiersze wybrane" Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w tłumaczeniach na angielski) do ozdobnej torebki i trzęsącą się ze zdenerwowania ręką wypisałam dedykację.

Liczba fanów, którzy przybyli na spotkanie z fińską Divą, przeszła moje najśmielsze oczekiwania. Ostatnie piętro ciasnego Megastore'a było szczelnie nabite ludźmi.
Muszę przyznać, że stanowisko przygotowano Tarji ładne i wygodne. Mała sofka, dwa stoliki ze sporym stosikiem plakatów, w tle stojak z jednym z takich właśnie posterów, złote markery. Wszystko wyglądało na zaplanowane i dopięte na ostatni guzik. Rzecz jasna po pojawieniu się Turunen natychmiast zapanował straszny chaos...

Przyszła punktualnie (według niektórych relacji nawet przed czasem). Pan prowadzący zadał jej kilka pytań, na które odpowiedziała swoim zwykłym zestawem ("Cieszę się, że tu przyjechałam. Jest wspaniale, czuję się cudownie"). Wesołe chichoty wywołała odpowiedzią na pytanie, czy zobaczyła już coś w Warszawie. "Nie... dopiero wstałam!" :) Po tym krótkim wstępie zaczęła się właściwa część spotkania.

[link widoczny dla zalogowanych]

Jak to zwykle w życiu bywa - szczęściarze i cwaniacy zgarnęli najwięcej: autografy, plakaty, zdjęcia z gwiazdą... Było sporo przepychania się i szarpaniny. Teraz myślę, że przy tylu ludziach na tak niedużej przestrzeni nie dało się tego uniknąć.

Ja miałam naprawdę dużo szczęścia: nie zostałam rozgnieciona, nie zemdlałam, nie rozpłakałam się, nie straciłam tej resztki głosu, jaka mi została po nocnym śpiewaniu. W miarę swobodnie przemówiłam do Tarji ("Hello, czy możesz podpisać to dla Aleksandry?" [przy podawaniu płyty] oraz "A to prezent dla Ciebie. Piękna polska poezja" [przy wręczaniu książki], na co zareagowała zdumionym "Ohhhh, reeeally?" i miną osoby, która właśnie wygrała milion na loterii). Zapozowałam do zdjęcia, wzięłam plakat, rzuciłam ostatnie "Kiitos" naszemu fińskiemu Aurinko i już było po wszystkim...

[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

Miałam zamiar wrócić do swojego stolika, ale zostałam odciągnięta na bok przez napastliwą rudą babę i egzotycznie wyglądającego kamerzystę. Chcieli, żebym powiedziała parę zdań na temat Tarji i spotkania z nią. Byłam zbyt oszołomiona, żeby protestować.
Wychrypiałam coś o pięknym głosie, urodzie i osobowości Turunen. Nie miało to ładu ani składu, ale rudzielec wyglądał na zadowolonego.

W końcu udało mi się dotrzeć z powrotem do stolika. Usiłowałam stamtąd - wdrapując się na krzesło i wyczyniając karkołomne akrobacje - robić zdjęcia Tarji, ale ze względu na kłębiący się i skutecznie zasłaniający jej drobną postać tłum, wkrótce dałam sobie spokój. Zresztą, nie miałam wątpliwości, że doskonałych ujęć naszej Divy będzie pod dostatkiem, a to dzięki niezawodnej Madeline, która śmigała dookoła ze swoim Canonem, niestrudzona niczym króliczek z reklam wiadomych baterii.

Tymczasem ludzi zaczęło powoli acz systematycznie ubywać. Z ekipy forumowej pozostali jeszcze: Peter, Achti i Czestmir. Mnie nie śpieszyło się do domu, więc usiadłam sobie z boku i spokojnie obserwowałam wszystko, co się działo dookoła.

Koło godziny (no właśnie - której? Ktoś pamięta?) spotkanie dobiegło końca. Tarja jeszcze przez chwilę pozowała fotografom do zdjęć. Ja też rzuciłam się do niej ze swoim kompakcikiem, który przez kilkanaście sekund łapał ostrość (wrrrr...). Na szczęście T. nie ruszyła się z miejsca, dopóki nie rozbłysły wszystkie flesze. Potem rozmawiała z grupką ludzi (pewnie z organizatorami).

[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

Z jakiegoś kąta wylazł nasz ulubieniec Marcelo, zebrał zostawione przez fanów prezenty i kwiatki, a przy okazji nieświadomie zapozował mi do zdjęcia :)

[link widoczny dla zalogowanych]

Później razem z Tarją ulotnił się tylnym wyjściem. Wraz z kilkoma osobami szłam krok w krok za nimi i stałam się świadkiem interesującej sceny. Wszyscy, którzy mieli przy sobie aparaty fotograficzne, obskoczyli samochód, do którego wsiadła Turunen i wcisnęli obiektywy w szyby niczym paparazzi. Ciekawy widok...
Odprowadziwszy wzrokiem odjeżdżającą Tarję wróciłam do Empiku na górę i spędziłam wesołe pół godziny (a może i dłużej) z Achtim, Czestem (oraz jego paniami), Madeline i Peterem.

[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

Pierwsza piątka odjechała później samochodem do Poznania, a ja i Mag(g)i(e) powędrowałyśmy przed Pekin, gdzie rozsiadłyśmy się na schodach i przez parę godzin gadałyśmy (głównie o Tarji, acz inne tematy też nam się zaplątały ;)).
Jeśli dodać do tego: odlatujące z wiatrem plakaty, nieoczekiwane sesje zdjęciowe, ludzi zapraszających nas do teatru na "Wesele" i sępiącego młodego menela, to było to BARDZO ciekawe popołudnie...

[link widoczny dla zalogowanych]

Dziękuję wszystkim, z którymi spędziłam ten pełen wrażeń i wzruszeń dzień: Kreuzowi i Childowi za zajęcie mi miejsca w kolejce, Madeline za zdjęcia i cudowne towarzystwo, Czestowi za zabawianie wszystkich swoimi ciętymi komentarzami, Katarzynie za zaopiekowanie się fińską flagą (która zaliczyła czwarty już występ Tarji) i zwrócenie jej w jednym kawałku, Achtiemu za wszystko. Tuhannet kiitokset!

P.S. A oto autograf jaki zdobyłam w Empiku:

[link widoczny dla zalogowanych]

Peter

Metalflower

Nie, tam były dwie takie rude. A oceniając moje "wystąpienie" proszę brać pod uwagę, że byłam w ciężkim szoku po spotkaniu z Tarją, a do tego mocno zgrzana i zmęczona ;)

Madeline

Świetna i zabawna relacja, Metalflower, super się czytało, dzięki! Znowu mi się wszystko przypomniało, a drugi dzień był nie mniej piękny niż pierwszy i całkiem długi Mr. Green

Jak ja lubię wracać do tych chwil... Zrobiłaś genialne zdjęcie Cebuli przy plakacie Tarji, świetne reporterskie ujęcie - gratulacje! Mr. Green

Arashi

Ech, niektórym to tak dobrze .___.

Aune

Świetna relacja, napisana z humorem i bez przesadnej wylewności (łez na przykład Wink

). Oglądałam też relację Empikową. Wyszłaś Metalflower naturalnie i rzeczowo. Ten fan z płytą lekko mnie rozbawił, bo taki był chłopaczek przejęty, że aż dziw, że się nie zająknął. A kobieta, co przyszła z córką, z wrażenia powiedziała "Tarunen" i widać było, że jej wypowiedź była z lekka wyreżysowana, bo jej kazali zareklamować Empik. Na youtubie są też trzy króciutkie filmiki ze spotkania z Tarją także możecie tam zajrzeć przy okazji.

Metalflower

Sammael

Wcale nie jest zbyt "sucha". Co do długości, to dla tych, którzy tam byli wielostronicowa książka by nie wystarczyła, by ponownie się nacieszyć tamtymi chwilami.
!3 maja wspominam równie mile jak poniedziałkowy wieczór. To były dwa najlepsze dni mojego życia.
A teraz w końcu musiałbym kiedyś usiąść i napisać własną relację. Heh...

Katarzyna

Metalflower, niesamowita relacja! Bardzo przyjemnie się czytało i do tego zdjęcia... cudownie po prostu! Na tej wideorelacji Empiku wyszłaś faktycznie naturalnie, w ogóle nie sztucznie ani nie zszokowana i bardzo dobrze Smile

... Marcelo taszcząc te reklamówy pewnie pogiął mój list do Tarji Mad

No ale dobra tam.
Co do flagi, to bardzo się przydała, bo niemalże przez cały koncert nią wymachiwałam i było bardzo fajnie Wink

A tak w ogóle... to gdzie zaliczyła swój pierwszy występ? Bo ja naliczyłam Mystic Festival, koncert w Berlinie i teraz w Warszawie. A gdzie jeszcze, to nie mam pojęcia Wink

Bestia